Nieszczęsny cykl

Nie chcę - natrętnie się pcha

Chcę - znika i ucieka

Utarty schemat, nie mogę spać

Jeszcze mi dalej do człowieka

Jeszcze jeden zmarnowany szkic

Kolejna zwiędła róża

Sama z sobą będę się bić

Zabraniam się sobie wynurzać

Uzdrowiciel

Połóż głowę na mej piersi

Oddychaj w rytm uderzeń serca

Nie bój się słońca, nie blokuj go

Wyrwij gniew, wypluj niepokój 

Oddychaj głęboko, oddychaj powoli

Namaluj obraz nagimi palcami 

Wyssij truciznę, wypluj daleko

Oddychaj oddechem mojego oddechu

Wspólny pierwiastek

Braki i nadmiar

Krew na pianie

Podświadomy patriotyzm 

Można by rzec: przypadkowy

Posmak tłuszczu, resztki dżemu

Wszystko powoli spłynie

Utonie w kanale 

Zęby, telewizja, ścieki 

Smród i zepsucie 

1324

Czasem mam ochotę zerwać z siebie skórę

stać się zlepkiem mięśni i kości. 

I niech wtedy ktoś mi powie, 

że wyolbrzymiam, że dramatyzuję. 

Kości, krew, wydzielina

Nie lubię spokojnego morza,

nudzi mnie.

Lubię cierpieć,

mieć powód do rozpaczy.

Przejmuję kontrolę nad oddechem,

by odciąć dopływ tlenu.

A serce kopie, bije,

wyrywa się desperacko. 

Piątek, piąty dzień piątego miesiąca

"Ona pracuje, ma przyjaciół, jest aktywna seksualnie, pokonała raka, a ty co?"

A ja co? Czarnoowieczkuję. 

Czy nie tego się ode mnie oczekuje?

Nielot

Jak temu bąkowi z uszkodzonymi skrzydłami

pozostało mi czołgać się przy ziemi

powoli, nieporadnie, bez celu

w oczekiwaniu na but istoty większego formatu